Psychoterapia to „leczenie miłości miłością”. Pomaga zbudować zdrową więź, opartą na wzajemnym zaufaniu, emocjonalnej bliskości, zrozumieniu i szacunku – relację, w której ludzie są dla siebie źródłem radości i inspiracji do rozwoju, a nie cierpienia – lęku, bólu, nienawiści, zamknięcia.
Psychoterapia par i rodzin to spotkanie terapeuty bądź terapeutów z „klientem”, jakim jest formalny lub nieformalny związek dwojga ludzi bądź rodzina jako pewna całość – otwarty system wzajemnie powiązanych ze sobą osób, który podlega ciągłym (rozwojowym i sytuacyjnym) zmianom.
Psychoterapia par i małżeństw koncentruje się na wzorcach relacji miedzy partnerami w celu poprawy jakości tych relacji, poprzez kształtowanie umiejętności komunikacyjnych i strategii nastawionych na rozwiązywanie konkretnych problemów. Partnerzy mają okazję do nauczenia się rozpoznawania swoich potrzeb, oczekiwań i obaw; wyrażania uczuć i troski o związek, budowania atmosfery dialogu i czułej intymności, rezygnacji z walki ze sobą na rzecz walki z przeszkodami niszczącymi relację.
Psychoterapia par służy tym, którzy znajdują się w kryzysie, doświadczają licznych konfliktów, mają rozbieżne dążenia i wizje romantycznego związku. Mogą z niej skorzystać osoby, które borykają się z problemem rywalizacji, zazdrości, zdrady czy też cierpią z powodu frustracji potrzeb bliskości i namiętności, doświadczają przytłaczającego stresu związanego z aktualnymi wyzwaniami życiowymi, potrzebują życzliwego wsparcia i pomocy. Pomoc psychoterapeutyczna polega na poszukiwaniu płaszczyzny wzajemnego porozumienia między partnerami, wyjścia poza dotychczasowe schematy interakcji i stworzenia szczęśliwego związku, opartego na zasadach poszanowania wolności do rozwoju każdej z tworzących go osób oraz dojrzałej zależności od siebie nawzajem. Dzięki temu możliwe staje się doświadczenie spełnienia, satysfakcji i sensu bycia razem.
Psychoterapia rodzin ma na celu rozwiązanie problemu prezentowanego przez rodzinę, osiągnięcie wewnętrznej spójności, równowagi i harmonii w relacjach, tak, by odzyskane zostały funkcje rodziny jako systemu i jej zdolność przystosowania się do zmiennych warunków oraz wspierania rozwoju każdej z tworzących ją osób.
Dzięki obecności na sesji zarówno rodziców, jak i dzieci możliwe staje się zrozumienie i modyfikacja wzorów interakcji między członkami rodziny, przerywająca „błędne koło” destrukcyjnej sekwencji zdarzeń i prowadząca do ustąpienia objawów. Problemy indywidualne traktowane są tu jako manifestacja zaburzenia całego systemu rodzinnego, dlatego też ich rozwiązanie zależne jest od zaangażowania wszystkich członków rodziny i wszyscy oni odnoszą korzyści z powodzenia terapii.
Warunkiem skuteczności i zarazem wskazaniem do psychoterapii par i rodzin jest sytuacja, w której partnerzy czy członkowie rodziny wyrażają zgodnie wolę pokonania kryzysu i gotowość współpracy nad uzdrowieniem relacji, co oznacza wyjście z życiowego impasu.
„Musimy żeglować, czasem z wiatrem, czasem pod wiatr, ale żeglować, nie dryfować ani stawać na kotwicy” (Oliver Wendell Holmes)